O książce: 2011 / Książka poświęcona jest jednej z najwybitniejszych postaci Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, metropolicie moskiewskiemu i Kołomnej Filaretowi (Drozdowowi) (1782) –1867). Przez czterdzieści sześć lat kierował wydziałem moskiewskim i tym razem przeszedł do historii jako „era Filareta”. Duchowy mentor Puszkina, Gogola, Czaadajewa, słynnych słowianofilów, a sam pierwszy słowianofil, św. Filaret, wywarł ogromny wpływ na ruch rosyjskiej myśli społecznej XIX wieku w kierunku samoidentyfikacji narodowej. Za główne dzieło jego życia uważa się tłumaczenie Biblii na współczesny język rosyjski; Równie ważna była dla niego nieustanna służba Bogu, sprawowanie liturgii, komponowanie i czytanie kazań, dzięki czemu współcześni nazywali go moskiewskim Chryzostomem. Święty Filaret brał udział w najważniejszych sprawach państwowych, władcy i wielu wybitnych ludzi Rosji zwracało się do niego o radę, został redaktorem Manifestu o wyzwoleniu chłopów z pańszczyzny, aktywnie przewodził Kościołowi rosyjskiemu, pod jego rządami powstawały nowe kościoły. zbudowano i odnowiono stare, pojawiły się nowe diecezje i wzmocniono istniejące wcześniej. To pod jego duchowym przywództwem zbudowano w Moskwie Sobór Chrystusa Zbawiciela, w którym obecnie znajdują się relikwie św. Filareta. Pod względem skali dobrych uczynków można porównać patriarchę Aleksego II z metropolitą Filaretem (Drozdowem), za którego kadencji święty został kanonizowany.